نگذار مردابى شویم اى روح دریایى
ما را ببر با جذبه ى موجى تماشایى

دیگر دلم سیر است از دلهاى پا درخاک
دیگر دلم سیر است از دلهاى دنیایى

حتى بهاران بوى غربت مىدهد اینجا;
دور از تو مىخوانند گلها. شعر تنهایى

خورشید من!لطفى که برخیزد دلم ازخاک
صبحىکه مىخواهى نقاب ازچهره بگشایى

سرشار خواهد شد زمین از مهربانىها
لبریز خواهد شد جهان از عشق و زیبایى

با بارش دست تو در آدینه ى موعود
از برق چشمان تو در آن صبح رؤیایى