در انجیل متی باب 1 آیه ی 11 آمده است : و یوشیا، یکنیا(1) و برادرانش را در زمان جلای بابل آورد .
در این متن، سه اشتباه آشکار وجود دارد.
اول اینکه یوشیا یازده سال قبل از اسارت بابلی وفات کرده بود و اصلا در زمان جلای بابل نبود تا فرزندانی بیاورد.
دوم اینکه اصلا یکنیا فرزند یوشیا نیست بلکه پسر یهویاقیم است.
سوم اینکه یکنیا هجده سال قبل از اسارت بابلی به دنیا آمده بود و حتی مدت سه سال هم بر تخت سلطنت نشسته بود و سپس به به بابل رفت.

اشتباهی دیگر از انجیل متی
در انجیل متی آمده است: « آنگاه سخنی که به زبان ارمیای نبی گفته شده بود تمام گشت که سی پاره ی نقره را برداشتند بهای آن را قیمت کرده شده ای که بعضی از بنی اسرائیل بر او قیمت گذاردند و آنها را بجهت کوزه گر دادند چنانکه خداوند به من گفت ».
این در حالی است که جمله ی مذکور هرگز در کتاب ارمیا نیامده است بلکه در کتاب زکریا آمده است و این اشتباهی آشکار از سوی نویسنده ی انجیل متی است.
البته پاسخی نیز از سوی مسیحیان در این زمینه ارائه شده است که تنها یک ادعا است و کاملا بدون دلیل و به همین دلیل از طرح آن صرف نظر می کنیم.

اشتباه حیرت انگیز انجیل متی
در سلسله نسب حضرت مسیح نیز اشتباهات متعددی در انجیلها وجود دارد. به عنوان مثال در انجیل متی، پس از آنکه نسل حضرت مسیح را از ابراهیم تا آن حضرت نام می برد می افزاید: « پس تمام طبقات، از ابراهیم تا داود چهارده طبقه است و از داود تا جلای بابل چهارده طبقه و از جلای بابل تا مسیح چهارده طبقه ». با مراجعه به متن انجیل متی و شمارش اجداد حضرت مسیح متوجه اشتباه نویسنده می شویم چرا که از جلای بابل تا حضرت مسیح تنها سیزده نفر وجود دارند و نه چهارده نفر. این مسأله چالش بزرگی در مسأله ی خطا ناپذیری کتاب مقدس است و تا کنون بارها و بارها از سوی منتقدین کتاب مقدس مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
متن بی ربط در تورات، اشکالی که هرگز پاسخی برای آن ارائه نشده است
برای واضح شدن اشکال، متن تورات را به صورت کامل می نویسم.
سفر تثنیه، باب 10:
و در آن وقت خداوند به من گفت : دو لوح سنگ موافق اولین برای خود بتراش و نزد من به کوه برآی و تابوتی از چوب برای خود بساز و بر این لوحها کلماتی را که بر لوحهای اولین که شکستی بود خواهم نوشت و آنها را در تابوت بگذار.
پس تابوتی از چوب سنط ساختم و دو لوح سنگ موافق اولین تراشیدم و آن دو لوح را
در دست داشته به کوه برآمدم و بر آن دو لوح موافق کتابت اولین آن ده کلمه را که خداوند در کوه از میان آتش در روز اجتماع گفته بود نوشت و خداوند آنها را به من داد پس برگشته ار کوه فرود آمدم و لوحها را در تابوتی که ساخته بودم گذاشتم و در آنجا هست چنانکه خداوند مرا امر فرموده بود و بنی اسرائیل از بیروت بنی یقعان به موسیره کوچ کردند و در آنجا هارون مرد و در آنجا دفن شد و پسرش العاذار در جایش به کهانت پرداخت و از آنجا به جدجوده کوچ کردند و از جدجوده به یطبات که زمین نهرهای آب است در آنوقت خداوند سبط لاوی را جدا کرد تا تابوت عهد خداوند را بردارند و به حضور خداوند ایستاده او را خدمت نمایند و به نام او برکت دهند چنانکه تا امروز است بنابر این لاوی را در میان برادرانش نصیب و میراثی نیست خداوند میراث وی است چنانکه یهوه خدایت به وی گفته بود و من در کوه مثل روزهای اولین چهل روز و چهل شب توقف نمودم و در آن دفعه نیز خداوند مرا اجابت فرمود و خداوند نخواست تو را هلاک سازد و خداوند مرا گفت برخیز و پیش روی این قوم روانه شو تا به زمینی که برای پدران ایشان قسم خوردم که به ایشان بدهم داخل شده آن را به تصرف آورند.
با یکبار مطالعه ی این بخش به راحتی متوجه می شویم که بخشی را که به صورت رنگی مشخص نموده ام کاملا بی ارتباط به سایر مطالب این باب است.
حالا یک بار این بخش را حذف کنید و دوباره متن را بخوانید. به روشنی متوجه می شوید که یک متن منسجم است که به یکباره مطلبی کاملا بی ربط در میان آن قرار گرفته بوده است.
البته از نظر تاریخی نیز، بخشی را که رنگی کرده ام کاملا بی ربط به این باب است.
چرا؟
زیرا این سخنان موسی در برج یازدهم از سال چهلم خروج صورت پذیرفته است در حالی که وفات هارون شش ماه قبل از آن اتفاق افتاده بود یعنی در برج پنجم همان سال.
البته این اشکالی است که امروزه همگان متوجه آن شده اند. در ترجمه ای که من در اختیار دارم ( ترجمه ی قدیمی 1895 میلادی که در سال 2002 تجدید چاپ شده است ) نیز این بخش درون پرانتز قرار داده است تا خواننده سر در گم نشود.
همچنین در بسیاری از ترجمه های معتبر بین المللی و از جمله NIV ، NASB ، AMP ، NLT و ... نیز این بخش را درون پرانتز قرار داده اند.

منبع: ادیان نیوز

______________________________________________________

پی نوشت:

1- یکنیا: نام دیگر یهویاکین است.

به نوشته روزنامه اینترنتی روسی لنتا، پاپ هشتاد و دو ساله ابتدا به عنکبوت بسیار بزرگی که روی لباسش راه می‏رفت توجه نکرد اما وقتی عنکبوت به گوشش رسید سعی کرد آن را پایین بیندازدولی موفق نشد و عنکبوت همچنان به گردش روی لباس وی ادامه داد.
بر اساس این گزارش، خبرنگارانی که به تهیه گزارش در خصوص سخنان پاپ مشغول بودند نتوانستند به این اخلال‏گر کوچک بی‏توجه بمانند و زمانی که سخنرانی پاپ به پایان رسید عنکبوت دیگر برای خودش تار هم تنیده بود.
گفتنی است پاپ رم که به دعوت کلیسای کاتولیک و مقامات چک به این کشور سفر کرده در زمان سخنرانی خود رژیم کمونیستی را به خاطر ازار کلیساها مورد انتقاد قرار داد و از مردم این کشور خواست سنتهای مسیحیت را که تاثیر فراوانی در شکل‏گیری فرهنگ ملی آنها داشته اند فراموش نکنند.

منبع: ادیان نیوز

به گزارش خبرنگار قدس، حجة الاسلام و المسلمین محمد کاشانی، دبیر و عضو هیأت علمی رشته تخصصی مسیحیت و مدیر مدرسه تخصصی فرق و ادیان قم، در نشست روشهای تبلیغ از سلسله نشستهای ادیان و عرفانهای نوظهور که صبح دیروز در مجتمع آموزش عالی المصطفی مشهد برگزار شد، گفت: امروز جریانی در تمام کره زمین وجود دارد که آتشی را دارد بر جامعه بشری شعله ور می کند. این جریانهای افراطی در درون جامعه مسلمانان در قالب گروه وهابیت، در دین یهود در پوشش صهیونیست و در بین کسانی که خدا را قبول ندارند، در هیبت شیطان پرستان دست به رفتارهای خشونت آمیز می زنند.

مسیحیت تبشیری از دل آمریکا بیرون آمد

حجة الاسلام کاشانی ادامه داد: یک جریان افراطی در تمام این کره خاکی رشد کرده که هر جای از شهر را بشکافیم، آتش این شعله را در زیر زمین به وضوح ملاحظه می کنیم . یک جریان افراطی، خشن و نفرت انگیز از درون مسیحیت به نام مسیح برخاسته است، اما به کام سردمداران غربی است و این ها مشغول تبشیر مسیحیت در سرتاسر کره زمین شده اند و یکی از این نقاط که بیشتر به آن توجه شده، کشورهای اسلامی یا منطقه خاورمیانه است.
وی خاطرنشان کرد: این جریان از آمریکا رشد کرده است، یعنی این مسیحیت کاملا رنگ و بوی دلار می دهد و مسیحیت واتیکانی نیست، اما این مسیحیتی که امروزه دارد رشد می کند؛ مسیحیت فرانسه و انگلیس و سایر کشورها نیست و مشخصا مسیحیتی افراطی می باشد که به وهابیتی شبیه است؛ یعنی اگر بخواهیم مشخصه های این ها را کنار یکدیگر بگذاریم، کاملاً شبیه هم هستند فقط یک فرق با هم دارند و آن این است که مسیحیت آمریکایی پول و قدرت نظامی بیشتری داشته و هالیوود در اختیارش است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: مسیحیت سه فرقه اصلی کاتولیک، پروتستان و ارتدکس دارد، اما این مسیحیتی که امروز در حال تبلیغ است، اغلب از تفکر و گرایشهای پروتستان محسوب می شود؛ اما باید در نظر گرفت که چه گرایش هایی در حال تبلیغ هستند. تفکر هزاره گرا، آخرالزمانی و یا مسیحیان صهیونیستی معتقدند؛ ما مقدمات جنگ پایانی برای بشریت را فراهم می کنیم و در نهایت سیطره مسیحیان صهیونیستی بر کره خاکی فراگیر خواهد شد.
وی با بیان این که این جریان، تفکر و نهضت یکی از جریانهای پر قدرت در میان مسیحیان تبشیری است، تصریح کرد: این تفکر برای خود مانیفستی را طراحی کرده است و مسیحیت تبشیری در این مانیفست پیوند عمیقی با اسرائیل برقرار کرده اند، زیرا مانیفست آنها شامل بازگشت یهود به سرزمین فلسطین، برپایی دولت بنی اسرائیل در این منطقه می شود.

مسیحیت تبشیری شیعه را نشانه رفته است

کاشانی اظهار داشت: جریان مسیحیت با نقشه و هدف به کشورهای منطقه ورود پیدا کرده است، بنابراین نباید تردید کرد که اگر طلاب کشورهای منطقه تأخیر کنند کشور آنان از دست خواهد رفت.
وی با یادآوری این که مبلغان مسیحی بر روی مذهب اهل سنت نیز سرمایه گذاری می کنند، گفت: بیشتر فعالیتها و سرمایه گذاری کلان و برنامه ریزی مسیحیان بر روی شیعیان است و این اتفاقی است که در ایران هم رخ داده است، همانند جریان بهایت که در مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و سایر شهرهای دیگر رشده پیدا کرده است.
کاشانی عنوان داشت: امروز در کشورهای اسلامی مسیحیت به لاهوت انجیل بشارت می دهند و نشریه هایی دارند که ماهانه 42 میلیون تیراژ آن است و به 185زبان دنیا ترجمه می شود. اگر امروز طلاب برای منطقه و شهر خود کاری انجام ندهند، فردا دیر است، زیرا تا بخواهیم شناخت پیدا کنیم و آماده شویم کار ما ثمره ای نخواهد داشت، زیرا مسیحیت با تمام قوای خود آمده است.
حمله شبکه های ماهواره ای به اسلام
این استاد دانشگاه گفت: درگذشته مبلغ مسیحی مهاجرت می کرد و حداکثر هزار نفر را مسیحی می نمود، اما امروز در کشورهای منطقه 90 درصد مردم ماهواره دارند. در حال حاضر چهار کانال مسیحیت به زبان فارسی در این زمینه فعالیت می کنند.
وی با بیان این موضوع که در گذشته شناخت مسیحیت و وسایل ارتباط جمعی وجود نداشت و اگر می خواستیم مسیحیت را بشناسیم، زمینه هایی فراهم نبود، متذکر شد: با وجود این علمای آن زمان- نزدیک به 150 سال قبل 70 کتاب در رد یک کتاب مسیحیت نوشتند، اما امروز ده ها و صدها کتاب، سایت و شبکه برای مسیحیت تبلیغ می کنند، اما اقدامی از سوی مسلمانان و تشیع انجام نمی گیرد.
وی با عنوان این که در 90 درصد خانه های مخاطبان شبکه های ماهواره ای امروز مسیحیت کلیسا زده است، بیان کرد: امروز در عرصه اینترنت بیش از دو هزار سایت و وبلاگ فقط به زبان فارسی برای کشورهای فارسی زبان وجود داشته و تبلیغ می کنند، البته این جدای از سایت هایی است که به زبانهای دیگر در حال تبلیغ هستند.

استفاده از خرافه
کاشانی گفت: برخی از گروه های مبلغ مسیحی برای خود کراماتی قائل هستند و می گویند، ما می توانیم حتی با زبان فرشته ها سخن بگوییم و یا به زبان یکی از قبایل کشف شده در جنگلهای آمازون صحبت کنیم؛ به عنوان مثال مجری یکی از شبکه های مسیحی در حال اجرای برنامه ادعا می کند که یکی از بینندگان خود را شفا داده است و او خود را دارای قدرت عطیه خداوندی می داند.
وی در ادامه ابراز تأسف کرد: برخی از جوامع مسلمان متأسفانه خرافه گرا هستند و واقعا سخنان این افراد را باور می کنند و این ناشی از قدرت تلقین بالای مبلغان مسیحی است و همچنین به افرادی که تلقین می دهند، او را به یک برده تبدیلش می کنند تا بدون مزد و حقوقی تبلیغ مسیحیت کند.
این استاد دانشگاه با بیان این که بحث زن و خشونت در اسلام، شخصیت پیامبر(ص)، تناقضات در قرآن، بحث تاریخ اسلامی پنج شببه اصلی مسیحیت نسبت به اسلام است و با اشاره به این که عده ای از افراد که یک سری شبهات از قبیل مسائلی که بیشتر در خصوص حقوق زنان نسبت به اسلام دارند، افزود: در کتاب مقدس مسیحیت آمده است «اگر شخصی دختر خود را به کنیزی بفروشد، باید در سال هفتم آزاد کند»، و در جای دیگر می گوید « در میان هزار مرد، می توان یک مرد خوب یافت اما در میان زنان یک زن خوب یافت نمی شود»، در مسیحیت حجاب وجود دارد و آیاتی نیز در این خصوص ذکر شده و می گوید «اگر زنی سر خود را نمی پوشاند، پس اصلا موهای خود را بچیند، اگر برای زن شرم آور است که موهای خود را بچیند، آن ها را بپوشاند».
وی در ادامه اشاره کرد: در مسیحیت باید زنان ساکت باشند، زیرا اول آدم آفریده شد و بعد حوا و اگر زنی در کلیسا پرسش و حرفی دارد، باید در خانه از همسرش بپرسد و حق ندارد آن را از راهب کلیسا سؤال کند، زیرا در بخشی از متن کتاب مقدس آمده «زنان شما در کلیسا خاموش باشند و حرف زدن آنان جایز نیست»، این درحالی است که امروز ملاحظه می کنیم که در کلیسا رقص مختلط و آواز خوانی وجود دارد؛ این ها دیانت نیست، بلکه فریب است و امروز مبلغان مسیحیت به بهانه دین و به کام خودشان از مسیحیت سوء استفاده می کنند.
کاشانی متذکر شد: یکی دیگر از حملاتی که علیه اسلام از جانب آنان صورت می گیرد آن است که می گویند، اسلام دین خشونت است و با خشونت گسترش پیدا کرده است. در خصوص جهاد در اسلام آمده است «بجنگید به کسی که به شما حمله کرده ولی درختها را قطع نکنید و شهر را تخریب نکنید و ...»، اما کتاب مقدس می گوید « از شهرهایی این امت هایی که تو را به ملکیت می دهد، هیچ چیز از دست تو سالم نگذرد».
وی ادامه داد: حجم کتاب مقدس هفت برابر قرآن است، ولی معتقدم که زمانی از قرآن لذت می بریم که کتاب مقدس مسیحیت را خوانده باشیم.
وظایف طلاب در خصوص مسیحیت تبشیری

وی در خصوص وظایف طلاب در خصوص مسیحیت تبشیری گفت: اگر طلاب به یاری خدا بلند شوند، خدا به یاری آنان می آید. طلبه مرزبان حریم تشیع است و وظیفه اش مرزبانی است، اگر این گونه است، در صورتی که دزدی نفوذ کند و پس از ورود غارت کند و کشور را از بین ببرد و اشغال کند، مقصر چه کسی است؟ مسلم است که مقصر مرزبانان هستند.
وی افزود: طلاب باید به مسیحیت شناخت پیدا کنند و آموزش ببینند و روشهای پاتک به حریف را بیاموزند که چیست و وقتی به فنون مسلح شدند، بجنگند و دقیقا همان کاری که حریف ما انجام می دهد، انجام دهند. وی اظهار داشت: اگر طلاب برخیزند، امکان ندارد که نتوانند کاری را انجام ندهند، زیرا وعده خداوند بر یاری مسلمانان است و طلاب نباید به دلیل خالی بودن دست شان از حرکت بایستند زیرا خداوند در قران کریم می فرماید «خدا هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر خودشان دست به تغییر بزنند».
وی همچنین گفت: سایت ir .ngoic. wwwدارای کتابخانه، مقالات، آموزشکده و تالار گفتگو است و مجموعه کاملی از آن چه که در خصوص مسیحیت نیاز داریم، می باشد. وی همچنین بیان کرد: تمام مراجع تشیع یکی از بزرگ ترین مشکلات جهان تشیع را شیوع مسیحیت می دانند، بنابراین برای رد مسیحیت کمک و حمایت می کنند، البته باید گروه های منسجمی شکل بگیرند.

به گزارش خبرنگار قدس، حجة الاسلام و المسلمین محمد کاشانی، دبیر و عضو هیأت علمی رشته تخصصی مسیحیت و مدیر مدرسه تخصصی فرق و ادیان قم، در نشست روشهای تبلیغ از سلسله نشستهای ادیان و عرفانهای نوظهور که صبح دیروز در مجتمع آموزش عالی المصطفی مشهد برگزار شد، گفت: امروز جریانی در تمام کره زمین وجود دارد که آتشی را دارد بر جامعه بشری شعله ور می کند. این جریانهای افراطی در درون جامعه مسلمانان در قالب گروه وهابیت، در دین یهود در پوشش صهیونیست و در بین کسانی که خدا را قبول ندارند، در هیبت شیطان پرستان دست به رفتارهای خشونت آمیز می زنند.

مسیحیت تبشیری از دل آمریکا بیرون آمد

حجة الاسلام کاشانی ادامه داد: یک جریان افراطی در تمام این کره خاکی رشد کرده که هر جای از شهر را بشکافیم، آتش این شعله را در زیر زمین به وضوح ملاحظه می کنیم . یک جریان افراطی، خشن و نفرت انگیز از درون مسیحیت به نام مسیح برخاسته است، اما به کام سردمداران غربی است و این ها مشغول تبشیر مسیحیت در سرتاسر کره زمین شده اند و یکی از این نقاط که بیشتر به آن توجه شده، کشورهای اسلامی یا منطقه خاورمیانه است.
وی خاطرنشان کرد: این جریان از آمریکا رشد کرده است، یعنی این مسیحیت کاملا رنگ و بوی دلار می دهد و مسیحیت واتیکانی نیست، اما این مسیحیتی که امروزه دارد رشد می کند؛ مسیحیت فرانسه و انگلیس و سایر کشورها نیست و مشخصا مسیحیتی افراطی می باشد که به وهابیتی شبیه است؛ یعنی اگر بخواهیم مشخصه های این ها را کنار یکدیگر بگذاریم، کاملاً شبیه هم هستند فقط یک فرق با هم دارند و آن این است که مسیحیت آمریکایی پول و قدرت نظامی بیشتری داشته و هالیوود در اختیارش است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: مسیحیت سه فرقه اصلی کاتولیک، پروتستان و ارتدکس دارد، اما این مسیحیتی که امروز در حال تبلیغ است، اغلب از تفکر و گرایشهای پروتستان محسوب می شود؛ اما باید در نظر گرفت که چه گرایش هایی در حال تبلیغ هستند. تفکر هزاره گرا، آخرالزمانی و یا مسیحیان صهیونیستی معتقدند؛ ما مقدمات جنگ پایانی برای بشریت را فراهم می کنیم و در نهایت سیطره مسیحیان صهیونیستی بر کره خاکی فراگیر خواهد شد.
وی با بیان این که این جریان، تفکر و نهضت یکی از جریانهای پر قدرت در میان مسیحیان تبشیری است، تصریح کرد: این تفکر برای خود مانیفستی را طراحی کرده است و مسیحیت تبشیری در این مانیفست پیوند عمیقی با اسرائیل برقرار کرده اند، زیرا مانیفست آنها شامل بازگشت یهود به سرزمین فلسطین، برپایی دولت بنی اسرائیل در این منطقه می شود.

مسیحیت تبشیری شیعه را نشانه رفته است

کاشانی اظهار داشت: جریان مسیحیت با نقشه و هدف به کشورهای منطقه ورود پیدا کرده است، بنابراین نباید تردید کرد که اگر طلاب کشورهای منطقه تأخیر کنند کشور آنان از دست خواهد رفت.
وی با یادآوری این که مبلغان مسیحی بر روی مذهب اهل سنت نیز سرمایه گذاری می کنند، گفت: بیشتر فعالیتها و سرمایه گذاری کلان و برنامه ریزی مسیحیان بر روی شیعیان است و این اتفاقی است که در ایران هم رخ داده است، همانند جریان بهایت که در مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و سایر شهرهای دیگر رشده پیدا کرده است.
کاشانی عنوان داشت: امروز در کشورهای اسلامی مسیحیت به لاهوت انجیل بشارت می دهند و نشریه هایی دارند که ماهانه 42 میلیون تیراژ آن است و به 185زبان دنیا ترجمه می شود. اگر امروز طلاب برای منطقه و شهر خود کاری انجام ندهند، فردا دیر است، زیرا تا بخواهیم شناخت پیدا کنیم و آماده شویم کار ما ثمره ای نخواهد داشت، زیرا مسیحیت با تمام قوای خود آمده است.
حمله شبکه های ماهواره ای به اسلام
این استاد دانشگاه گفت: درگذشته مبلغ مسیحی مهاجرت می کرد و حداکثر هزار نفر را مسیحی می نمود، اما امروز در کشورهای منطقه 90 درصد مردم ماهواره دارند. در حال حاضر چهار کانال مسیحیت به زبان فارسی در این زمینه فعالیت می کنند.
وی با بیان این موضوع که در گذشته شناخت مسیحیت و وسایل ارتباط جمعی وجود نداشت و اگر می خواستیم مسیحیت را بشناسیم، زمینه هایی فراهم نبود، متذکر شد: با وجود این علمای آن زمان- نزدیک به 150 سال قبل 70 کتاب در رد یک کتاب مسیحیت نوشتند، اما امروز ده ها و صدها کتاب، سایت و شبکه برای مسیحیت تبلیغ می کنند، اما اقدامی از سوی مسلمانان و تشیع انجام نمی گیرد.
وی با عنوان این که در 90 درصد خانه های مخاطبان شبکه های ماهواره ای امروز مسیحیت کلیسا زده است، بیان کرد: امروز در عرصه اینترنت بیش از دو هزار سایت و وبلاگ فقط به زبان فارسی برای کشورهای فارسی زبان وجود داشته و تبلیغ می کنند، البته این جدای از سایت هایی است که به زبانهای دیگر در حال تبلیغ هستند.

استفاده از خرافه
کاشانی گفت: برخی از گروه های مبلغ مسیحی برای خود کراماتی قائل هستند و می گویند، ما می توانیم حتی با زبان فرشته ها سخن بگوییم و یا به زبان یکی از قبایل کشف شده در جنگلهای آمازون صحبت کنیم؛ به عنوان مثال مجری یکی از شبکه های مسیحی در حال اجرای برنامه ادعا می کند که یکی از بینندگان خود را شفا داده است و او خود را دارای قدرت عطیه خداوندی می داند.
وی در ادامه ابراز تأسف کرد: برخی از جوامع مسلمان متأسفانه خرافه گرا هستند و واقعا سخنان این افراد را باور می کنند و این ناشی از قدرت تلقین بالای مبلغان مسیحی است و همچنین به افرادی که تلقین می دهند، او را به یک برده تبدیلش می کنند تا بدون مزد و حقوقی تبلیغ مسیحیت کند.
این استاد دانشگاه با بیان این که بحث زن و خشونت در اسلام، شخصیت پیامبر(ص)، تناقضات در قرآن، بحث تاریخ اسلامی پنج شببه اصلی مسیحیت نسبت به اسلام است و با اشاره به این که عده ای از افراد که یک سری شبهات از قبیل مسائلی که بیشتر در خصوص حقوق زنان نسبت به اسلام دارند، افزود: در کتاب مقدس مسیحیت آمده است «اگر شخصی دختر خود را به کنیزی بفروشد، باید در سال هفتم آزاد کند»، و در جای دیگر می گوید « در میان هزار مرد، می توان یک مرد خوب یافت اما در میان زنان یک زن خوب یافت نمی شود»، در مسیحیت حجاب وجود دارد و آیاتی نیز در این خصوص ذکر شده و می گوید «اگر زنی سر خود را نمی پوشاند، پس اصلا موهای خود را بچیند، اگر برای زن شرم آور است که موهای خود را بچیند، آن ها را بپوشاند».
وی در ادامه اشاره کرد: در مسیحیت باید زنان ساکت باشند، زیرا اول آدم آفریده شد و بعد حوا و اگر زنی در کلیسا پرسش و حرفی دارد، باید در خانه از همسرش بپرسد و حق ندارد آن را از راهب کلیسا سؤال کند، زیرا در بخشی از متن کتاب مقدس آمده «زنان شما در کلیسا خاموش باشند و حرف زدن آنان جایز نیست»، این درحالی است که امروز ملاحظه می کنیم که در کلیسا رقص مختلط و آواز خوانی وجود دارد؛ این ها دیانت نیست، بلکه فریب است و امروز مبلغان مسیحیت به بهانه دین و به کام خودشان از مسیحیت سوء استفاده می کنند.
کاشانی متذکر شد: یکی دیگر از حملاتی که علیه اسلام از جانب آنان صورت می گیرد آن است که می گویند، اسلام دین خشونت است و با خشونت گسترش پیدا کرده است. در خصوص جهاد در اسلام آمده است «بجنگید به کسی که به شما حمله کرده ولی درختها را قطع نکنید و شهر را تخریب نکنید و ...»، اما کتاب مقدس می گوید « از شهرهایی این امت هایی که تو را به ملکیت می دهد، هیچ چیز از دست تو سالم نگذرد».
وی ادامه داد: حجم کتاب مقدس هفت برابر قرآن است، ولی معتقدم که زمانی از قرآن لذت می بریم که کتاب مقدس مسیحیت را خوانده باشیم.
وظایف طلاب در خصوص مسیحیت تبشیری

وی در خصوص وظایف طلاب در خصوص مسیحیت تبشیری گفت: اگر طلاب به یاری خدا بلند شوند، خدا به یاری آنان می آید. طلبه مرزبان حریم تشیع است و وظیفه اش مرزبانی است، اگر این گونه است، در صورتی که دزدی نفوذ کند و پس از ورود غارت کند و کشور را از بین ببرد و اشغال کند، مقصر چه کسی است؟ مسلم است که مقصر مرزبانان هستند.
وی افزود: طلاب باید به مسیحیت شناخت پیدا کنند و آموزش ببینند و روشهای پاتک به حریف را بیاموزند که چیست و وقتی به فنون مسلح شدند، بجنگند و دقیقا همان کاری که حریف ما انجام می دهد، انجام دهند. وی اظهار داشت: اگر طلاب برخیزند، امکان ندارد که نتوانند کاری را انجام ندهند، زیرا وعده خداوند بر یاری مسلمانان است و طلاب نباید به دلیل خالی بودن دست شان از حرکت بایستند زیرا خداوند در قران کریم می فرماید «خدا هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر خودشان دست به تغییر بزنند».
وی همچنین گفت: سایت ir .ngoic. wwwدارای کتابخانه، مقالات، آموزشکده و تالار گفتگو است و مجموعه کاملی از آن چه که در خصوص مسیحیت نیاز داریم، می باشد. وی همچنین بیان کرد: تمام مراجع تشیع یکی از بزرگ ترین مشکلات جهان تشیع را شیوع مسیحیت می دانند، بنابراین برای رد مسیحیت کمک و حمایت می کنند، البته باید گروه های منسجمی شکل بگیرند.

یوحنای لاهوتی از نویسندگان کتاب مقدس در عهد جدید، خدای خود را به گوسفند ذبح شده‌ای تشبیه می‌کند که هفت شاخ و هفت چشم دارد. یوحنا در رویای خود در فصل پنجم عبارت ششم می‌نویسد:
 و دیدم در میان تخت و چهار حیوان و در وسط پیران برّه چون ذبح شده ایستاده است و هفت شاخ و هفت چشم دارد که هفت روح خدایند که به تمامی جهان فرستاده می‏شوند
همچنین در فصل هفدهم آیه چهارده می‌گوید :
ایشان با برّه جنگ خواهند نمود و برّه بر ایشان غالب خواهد آمد زیرا که او ربّ‏الارباب و پادشاه پادشاهان است و آنانی نیز که با وی هستند که خوانده شده و برگزیده و امینند.

یوحنا می‌گوید گوسفند مزبور گویا ذبح شده بود (با شک و تردید) نه این که واقعا ذبح شده باشد.
سپس در باب هفتم آیه نهم از همان سفر می‌نویسد:
و بعد از این دیدم که اینک گروهی عظیم که هیچ کس ایشان را نتواند شمرد از هر امّت و قبیله و قوم زبان در پیش تخت و در حضور برّه به جامه‏های سفید آراسته و شاخه‏های نخل بدست گرفته ایستاده‏اند و به آواز بلند ندا کرده می‏گویند نجات خدای ما را که بر تخت نشسته است و برّه را است.

به نظر شما در این تشبیه (که خداوند را به گوسفند تشبیه کرده‌اند)،چه معنی و حکمتی می‌تواند باشد. شاید بگویید این تشبیه کنایه از لطافت و نرمی و تسلیم و سازش‌پذیری است . فرض کنیم چنین معنایی را اراده کرده باشند اما آیا خداوند چنین صفاتی را دارد ؟ بله خداوند لطیف است اما آیا نعوذ بالله همچون گوسفند تسلیم یا سازش‌پذیر است یا … . پس اگر مراد گوسفند نباشد و چنین صفاتی باشد باز هم خداوند از چنین صفاتی مبراست و قیاس مع الفارق است .

باز هم از باب مماشات ما کوتاه می‌آییم و فرض می‌کنیم این خدای خاص که مورد تشبیه واقع شده است چنین صفاتی دارد و نرم است و سازش پذیر و …. آن وقت این سوال مطرح می‌شود که آنچه را که گوسفند می‌نامند آیا غضب دهشت‌آور و عذاب و خشم و صلابت هم دارد یا نه؟! اگر گوسفند است یا شبیه گوسفند، پس نباید این صفات را داشته باشد . اما این آیات را ببینید : سفر رؤیا  6 : 16  پولس نیز در نامه‌اش به عبرانی‌ها خداوند را این گونه توصیف می‌کند   12 : 29  : خدای ما آتش فرو برنده است.

حال  جالب آن است که این گوسفند نرم و اهل عطوفت و لطافت و سازش ، هفت شاخ دارد! گاو به خشونتش معروف است چون دو شاخ دارد. اکنون تصور کنید خشونتِ هفت شاخ را.
وقتی باب تشبیه خداوند به حیوانات باز شود ، ممکن است کسی پیدا شود که خداوندی را که آراسته به صفت امانتداری است ، نعوذ بالله به سگ تشبیه نماید. چون سگ حیوان امانت داری است!  اعاذنا الله . آیا اگر چنین اتفاقی بیافتد دوستان مسیحی این گونه تشبیهات را می‌پذیرند؟ طبعا باید بپذیرند. چرا که کتاب مقدس خود خداوند را به دلیل لطافتش به گوسفند مانند کرده است ،‌ پس نباید در تشبیه به حیوانات دیگر مشکلی باشد .

راستی آیا می‌توان خداوند را به دلیل نیروی زیادی که دارد ، پناه بر خدا ،‌ به گاو تشبیه کرد؟ چرا؟
آیا می‌توان  خداوند عزیز را به دلیل تحمل و صبری که دارد ، پناه بر خدا ، به الاغ مانند نمود؟ چرا که الاغ، حیوانک اسطوره صبر و بردباری است و خداوند نیز که آزار یهود را تحمل کرده نیرومند و با صبر و شکیباست!  تفاوت در چیست؟!

مساله دیگر این که اگر این تشبیه درست است مسیح باید به گوسفند بودن افتخار کند یا … اما چه شده که در اناجیل چهارگانه آمده است که مسیح خودش را چوپان گوسفندان شمرده : در إنجیل یوحنا فصل دهم آیه بیست و هفتم  10 : 27  آمده است:
گوسفندان من آواز مرا می‏شنوند و من آنها را می‏شناسم و مرا متابعت می‏کنند.
دوستان عزیز مسیحیم ،‌ چگونه شما خدای خود را گوسفند می‌نامید، در حالی که شایسته نیست حتی انسانی را به چنین نامی ملقب کنند . مگر نه آن است که انسان برتر از گوسفند است؟ حضرت مسیح علیه السلام  در انجیل متی باب دوازدهم آیه دوازدهم 12 : 12 خود به این مطلب شهادت می‌دهد و می‌فرماید: پس چقدر انسان از گوسفند افضلست.

دوستان عزیز مسیحیم ، آیا این ادب کتاب مقدس پذیرفتنی است؟

بنا بر باور مسیحیان، «یهودا»، یکی از دوازده حواری مسیح، با دریافت سی سکه نقره رشوه ایشان را به حاکمان یهودی رم نشان داد، آنان عیسی را به شیوه دردناکی به صلیب کشیدند. در کتاب مقدس و در انجیل متی درباره یهودا گفته شده که وی با شتاب از این عمل خود، پوزش و پس از بازگرداندن سی سکه نقره، خود را حلق‌آویز کرد.

یهودا اسخریوطی، یکی از حواریون عیسی بود. او که مکان عیسی را به دشمنانش لو داد.

نام «یهودا»، سی سکه نقره پاداش وی و بوسه‌ای که به عیسی داد تا خود را به سربازان رومی به جای مسیح بشناساند، برای نزدیک دو هزار سال است که به نماد خیانت در فرهنگ غرب مطرح است و گفته می‌شود که در دوزخ نیز وی در پایین‌ترین طبقه قرار دارد.

به اعتقاد برخی مورخین، افزون بر چهار انجیل معتبر مسیحیان یعنی متی، مرقس، لوقا و یوحنا، یهودا نیز انجیلی نوشته‌است که درباره زندگی مسیح می‌باشد. نسخه اصلی و دست‌نوشته «انجیل یهودا»، مربوط به سده دوم پس از زادروز، مدتها پیش از میان رفته‌است، ولی انجیلی که هم اینک با نام «انجیل یهودا» در دسترس است و دارای اعتبار مشکوکی است، یک یا دو سده پس از مرگ مسیح نوشته شده و منتسب به حواریونی مانند توماس و فیلیپ و یا به زن پیرو مسیح مریم مجدلیه است.

به گزارش فارس به نقل از روزنامه فرانسوی "فیگارو "، کلیسای لوتران-پروتستان آمریکا که بیش از چهار میلیون عضو در آمریکا دارد همجنس‌بازی کشیشان را به رسمیت شناخت تا این افراد بتوانند به فعالیت خود در این کلیسا ادامه دهند.

این روزنامه فرانسوی افزود: اعضای کنگره این کلیسا در گردهمایی که در شهر "مینه پولیس " در شمال آمریکا برگزار شد با 559 رای موافق در برابر 451 رای مخالف، به کشیش های همجنس‌بازی که رابطه طولانی مدتی دارند و تک همسر هستند اجازه دادند تا به فعالیت خود ادامه دهند.
فیگارو به نقل از "جان بروک " سخنگوی کنگره کلیسا افزود: ما رای دادیم تا کشیش های همجنس‌بازی که با یکدیگر ازدواج کرده‌اند بتوانند در کلیسا فعالیت کنند ".

وی همچنین گفت: ما در این مورد اولین کلیسا در آمریکا نیستیم و بعضی دیگر از کلیساهای پروتستان نیز در آمریکا به کشیش های همجنس‌گرا اجازه فعالیت داده‌اند.

مخالفان این مسئله، از جمه کشیش "ریچارد ماهان " اعتقاد دارند که این حکم در تعارض جدی با تعالیم کتاب مقدس است.

بدون شک عیسی مسیح ـ علیه السّلام ـ خود را در نخستین روزهای قیام خود انسان و بنده و فرستادة خدا می دانست و یقین داشت که خداوند او را به پیامبری برانگیخته و مانند اشعیاء، عاسوس، و موسی، برای راهنمایی و ارشاد مردم آمده است.[1]
در کتاب عهد جدید، بارها می خوانیم که عیسی ـ علیه السّلام ـ خود را بنده و فرستاده خدا می داند و از دیگران هم می خواهد که خدای یگانه را بپرستند.
«ای  اسرائیل! بشنو خداوندی که خدای ما است یک خداوند است.» مرقس 12: 29.
«شما سامریان، آنچه را نمی شناسید، می پرستید اماما آنچه را که می شناسیم عبادت می کنیم.» یوحنا 3 - 13.
«خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب،‌ خدای اجداد ما، بنده خود عیسی ـ علیه السّلام ـ را به جلال رسانیده است» اعمال رسولان 3 - 26. پس دقت و مطالعه در انجیل و عهد جدید به خوبی روشن می گرداند که حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ بارها و بارها خود را بنده خداوند معرفی می کند و خداوند را خالق و فرستاده خود به عنوان پیامبر یکی از ادیان می داند.
وقتی سخن از مخلوق بودن و بنده خدا بودن می شود بحث محدودیت نیز در ‌آن نهفته است و بدیهی است که هر مخلوقی محدود است و هر ناقصی از کامل به وجود آمده است. و هر ناقصی به دنبال کمال خود است و حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ از اینکه بنده خداوند است هم مخلوق است و هم محدود، و خداوند که خالق اوست هم کامل است و هم یگانه و واحد که در کلمات حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ هم بود.
اما اجمال عبارات مربوط به الوهیت حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ مسیحیان را بر آن داشت که اصطلاح «پسر خدا» را در مورد آن حضرت توسعه دهند و این اصطلاح را از معنای تشریفی به معنای حقیقی متحول کنند البته آنان تا سه قرن در باب الوهیت حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ اختلاف داشتند. هنگامی که اوایل قرن چهارم اسقفی برجسته به نام آریوس بر ضد اعتقاد به الوهیت حضرت عیسی قیام کرد و مجادلات بالا گرفت، قریب به 300 اسقف به دعوت قسطنطین، نخستین قیصر مسیحی در شهر نیقیّة آسیای صغیر به سال 325.م شورایی تشکیل دادند. در این شورا قول به الوهیت حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ با اکثریت قاطع پذیرفته شد و نظر آریوس مردود اعلام گردید. در قطعنامة آن شورا که به نام «قانون نیقاوی» معروف است در مورد حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ چنین می خوانیم:
«عیسی ـ علیه السّلام ـ مسیح پسر خدا، مولود از پدر یگانه مولود که از ذات پدر است خدا از خدا، نور از نور خدای حقیقی از خدای حقیقی که مولود است نه مخلوق، از یک ذات با پدر ... او به خاطر ما آدمیان و برای نجات ما نزول کرد و مجسم شده، انسان گردید. ... لعنت باد بر کسانی که می گویند زمانی بود که او وجود نداشت و یا پیش از آنکه وجود یابد نبود، یا آنکه از نیستی به وجود آمد و بر کسانی که اقرار می کنند ولی از ذات یا جنس دیگری است و یا آنکه پسر خدا خلق شده یا قابل تعبیر و تبدیل است.[2]
اینجا این سؤال پیش می آید که آیا حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ با خداوند یکی می باشد. بدان معنا که آیا یک وجود هستند و یا دو وجود؟! اگر یکی باشند، آیا مرکب هستند یا نه؟ اگر مرکب باشد، لازم می آید که ذات خداوند محتاج به غیر باشد. و آن محال است. چون او علت العلل است. و اگر دو تا باشند. حلول و یگانگی معنا ندارد. چون در دوئیت باید یک اشتراک و امتیازی باشد. تا تحقق یابد و اگر امتیازی بود یگانگی نیست.
و لفظ مولود نسبت به حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ می رساند که ممکن الوجود است نه واجب الوجود با لذات. که اگر واجب الوجود با لذات باشد، اولاً دو تا واجب الوجود با لذات لازم می دید و ثانیاً چون ممکن الوجود محدود است و هر محدودی نیاز به نامحدود برای وجود خود دارد. اصلاً نمی تواند واجب الوجود باشد.
و اما ازلی و ابدی بودن مخصوص صفات ذات خداوند است. که هر یک عین ذات اقدس اوست نه زائد و قائم، که در وجودش محتاج به غیر باشد. زیرا هر چه به ذات خود موجود باشد و در وجود محتاج به غیر نباشد و به عبارت اخری ذاتش در تحقق مستقل به خود باشد فنا و عدم در آن راه ندارد پس چون این معنی را که فنا و عدم در آن راه ندارد اگر نسبت به زمان گذشته و سابق دهی و گویی هرگز فانی و معدوم نبوده تعبیر از آن به ازلی شود و چون همین معنی را به زمان آینده نسبت دهی و گویی فنا و عدم هرگز بر آن راه نخواهد یافت تعبیر از آن به ابدی می گردد و اینکه ازلیت و ابدیت عین ذات اقدس اوست به سبب همان است که وجود عین ذات اقدس او باشد و اما این که غیر از ذات اقدس او کسی ازلی و ابدی نیست به سبب آنست که همه در وجود محتاج به غیر یعنی مفتقر به واجب الوجودند زیرا که ممکن الوجود آنست که وجود و عدمش هر دو خارج از ذاتش بوده باشد. یعنی در حد ذات خود نه وجود داشته باشد و نه عدم پس وجود و عدم هر یک نسبت به ذات وی مانند دو کفه میزان متساوی باشد و هیچ یک ترجیح بر دیگری نداشته باشد و از آنجائی که عدم و نیستی محتاج به علت نیست پس نفس عدم علت وجود مرجع عدم باشد یعنی مادامی که سبب و علت وجودی پیدا نشده در کتم عدم باقی است پس چون علت وجودش تحقق یافت موجود می شود و این معنی را حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ در تمام ظهور و بروز آشکار فرموده است.[3]
خلاصه اگر حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ مخلوق و انسان نباشد، و خدا باشد یا در ذات خداوند است یا خارج از آن اگر خارج باشد خداوند محدود می شود و اگر داخل ذات خداوند باشد واجب الوجود می شود. و هر دو بیانگر احتیاج است که علتی قوی تر باید احتیاج خدا را بر طرف کند و احتیاج یعنی ممکن الوجود. و اگر در ذات و خارج نباشد. و مخلوق باشد خداوند خالق او است بنابراین حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ نیز مخلوق خداوند است نه پسر او و نه محل حلول خداوند .... .
و برای آگاهی از سخنان حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ مبنی بر حادث و ممکن الوجود بودن خود به انجیل یوحنا باب پنجم و چهاردهم و دوازدهم، سیزدهم، بیست و یکم ... رجوع شود.[4]
در پایان خداوند نه روح است و نه جسم و نه جوهر و نه عرض که جمیع اینها مخلوقات اوست و هیچ یک از اجسام و جواهر و اعراض نه ازلی می‌باشد و نه ابدی بلکه جمیع حادث می باشند. و هر حادثی به محدث نیازمند است.
لذا حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ حادث و ممکن الوجود است و امکان ندارد او نیز قدیم بالذات باشد. چون قدیم بالذات یعنی کمال مطلق، و حادث یعنی ناقص. پس چگونه ممکن است ناقص در عین اینکه ناقص و محدود است کامل و نامحدود هم باشد و یا نامحدود، محدود و ناقص باشد. این اجتماع نقیضین خواهد بود که محال است. تحقق یابد. که اگر خداوند در حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ حلول کند اولاً او باید در حد حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ کوچک و محدود شود و دوماً سایر اماکن و اشیاء دیگر از او خالی می مانند و از فیض او محروم می شوند یعنی اماکنی و اشیایی وجود دارد که خداوند از آنان خالی و نسبت به آنان بی توجه است که با فلسفه خلقت سازگاری نخواهد داشت.[5]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. در آمدی بر تاریخ و کلام مسیحیت، محمدرضا زیبایی نژاد.
2. تاریخ اصطلاحات کلیسا، جان الدر.
3. کلام مسیحی، میشل توماس، مترجم حسین توفیقی.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران، فصل 3. و رجوع کنید به مجله کلام اسلامی، شماره 30. ص 98.
[2] . میلمرو. م، تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران، ترجمه علی نخستین، تهران، انتشارات حیات ابدی، 1981م، ص 244، توفیقی، حسین، به نقل از آشنایی با ادیان بزرگ، ص 147.
[3] . میرزا ابوطالب شیرازی، اسرار العقائد، قم، نشر انتشارات مکتب اسلام، چاپ اول، سال 1377، ص10.
[4] . ابوطالب شیرازی، اسرار العقائد، ص191 و 192.
[5] . همان، ص 236.

تحقیقات تاریخی نشان داده است که بت پرستی انسان های اولیه، در همه اشکال گوناگونش حرکتی قهقرایی و انحرافی از یک اعتقاد صحیح و اساسی است و نیز توحید و یگانه پرستی یهود و مسیحیت و اسلام در مقابل اندیشه شرک و بت پرستی قرار داشته و مایه هدایت بشر به سوی حق و سعادت آنان می باشد.

تاریخ مسیحیت، از اعتقاد به خدای واحد، شروع شد و سپس این اعتقاد پاک و خالص از بین رفت. ولی با از بین رفتن اعتقاد به توحید خالص هرگز گزارش نشده است که مسیحیت به بت پرستی (اصطلاحی) گرایش پیدا کنند، یعنی بت پرستی به معنای اعتقاد به خدایان فراوانی در اشکال مختلف که برخی از این خدایان به شکل انسان و حیوان و احیاناً ترکیبی از این دو از جنس سنگ، فلز یا مواد دیگر با این باور که آنها در زندگی آنان در محبت خیر و شر و یا شفاعت در نزد خداوند تأثیر گذار بوده و یا به عنوان خدا مورد پرستش قرار گرفته باشد.

لکن در عین حال عقیده به تثلیث در دین مسیحیت مورد قبول واقع شد. نتیجه این تغییر و تحول نابجا، گیجی و حیرتی بود که مردم را هر چه بیشتر از سلامت عقلی و فکری دور ساخت.
در قرون اخیر عده ای از دانشمندان غربی مشاهده کرده اند که بین عقاید مسیحیان و ادیان هندی تشابه عجیبی وجود دارد. آنان در مطالعات خود متوجه شدند که عقاید تثلیث، فدا، تصلیب و سایر مسائل اعتقادی مسیحیان عیناً در مذاهب بت پرستان وجود داشته و در اعتقادات بنی اسرائیل سابقه ای نداشته است.[1]

از این رو اعتقاد به تثلیث که بعد از حضرت عیسی بوجود آمده است، در واقع برگرفته از آیین های دیگری بوده است.
قرآن مجید معتقد است که موضوع تثلیث در ادیان دیگر سابقه دارد و مسیحیان پس از رفتن مسیح، سه گانه پرستی را از ادیان دیگر گرفته و آن را با آئین پاک مسیح که جز یگانه پرستی چیزی نبوده است، در هم آمیخته اند. قرآن می فرماید:

مسیحیان گفته اند که مسیح فرزند خدا است، این سخنی است که آن را در زبان می گویند آنان خود را شبیه کسانی می سازند که پیش از آنان (به وسیله این عقیده)‌کفر ورزیده اند و از رحمت خدا دور باشند، چگونه «با دیدن دلائل یگانگی خدا» از راه حق منحرف می شوند.[2]
بنابراین تعجب نخواهیم کرد که پس از رفتن حضرت مسیح از میان پیروان خویش، موضوع سه گانه پرستی که نمونه ای از شرک می باشد به محافل دینی مسیحیان راه یابد و با خون و گوشت آنان آمیخته گردد.[3]

سوسینوس از احیاگران عقیده توحید (قرن شانزدهم و هفدهم) در مسیحیت که مقالات متعددی در ردّ تثلیث نگاشته، اعتقاد به تثلیث را شرک خوانده و معتقد است که کتاب مقدس بعداً براساس عقیده تثلیث دوباره تنظیم شده است.[4]

اکنون باید دید که مقصود از «تثلیث» که گاهی نیز به آن «ثالوث اقدس» می گویند چیست، روشن ترین معرف برای حقیقت تثلیث همان است که مؤلف کتاب مقدس مستمر هاکس آمریکائی بیان داشته است.
وی می گوید: «طبیعت خدایی» از سه اقنوم متساوی الجوهر می باشد، یعنی خدای پدر و خدای پسر و خدای روح القدس، خدای پدر خالق جمیع کائنات است به واسطه پسر و پسر فادی، و روح القدس پاک کننده می باشد و لکن باید دانست که این هر سه اقنوم را یک رتبه و عمل است.[5]
اقنوم در لغت به معنی «اصله» و شخص است و همان طور که تصریح می کنند آنان برای هر یک از این سه خدا یک رتبه، یک درجه و یک عمل معتقد هستند.

اکنون باید از پیروان تثلیث پرسید مقصود از خدایان سه گانه چیست؟ در این جا می توان تثلیث را به دو صورت زیر که هیچ کدام مناسب مقام ربوبی نیست، تصور نمود:

1. هر کدام از خدایان سه گانه وجود مستقل دارد و هر کدام با وجود و تشخصّ خاصی خودنمائی می کنند. به عبارت دیگر یک طبیعت است، اما سه فرد دارد و هر فردی خدای تام و مستقلی است، یک چنین تثلیث همان شرک جاهلی است که در مسیحیت به صورت خدایان سه گانه تجلی کرده است. در صورتی که دلائل توحید و یگانگی هر نوع شرک و دو بینی را برای خدا ابطال کرده است. و به حکم این دلایل ممکن نیست که برای خدا نظیر و شریکی تصور کرد.

2. تفسیر دیگر «تثلیث» این است که اقانیم سه گانه بدون این که هر کدام دارای تشخّص و استقلال باشد، بر اثر ترکیب و به هم پیوستگی خدای جهان را تشکیل داده اند و در حقیقت هیچ یک از این اجزای سه گانه خدا نیست، بلکه خدای جهان همان نتیجه ای است که از ترکیب این سه اقنوم تولید می گردد.

اشکال این نوع تفسیر این می شود که خدا در نتیجه مرکب می شود و در تشخّص و تحقق خود نیاز به اجزای خویش پیدا می کند و تا این اجزا دست به دست هم ندهند و به هم آمیخته نشوند، خدای جهان تحقق نمی پذیرد، در این صورت مسیحیت با بن بستهای بدتری روبرو می شود.
بنابراین مسیحیت بعد از حضرت مسیح دچار شرک شدند که با عقیده تثلیث خود نمایی می کند.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. افسانه های بت پرستی در آیین کلیسا، ترجمه عبدالرحیم خلخالی
2. الهیات مسیحی ترجمه ط. میکائلیان انتشارات حیات ابدی
3. تاریخ ادیان علی اصغر حکمت.
4. عیسی اسطوره یا تاریخ؟ ترجمه حسین توفیقی
5. پسر خدا در عهدین و قرآن، عبدالرحیم سلیمانی اردستانی
6. مسیحیت و بدعت ها، ترجمه عبدالرحیم سلیمانی اردستانی
7. جهان مسیحیت ترجمه مسیح مهاجری
8. کلام مسیحی، ترجمه حسین توفیقی.
9. مفهوم انجیلها ترجمه، محمد قاصی.

---------------------------------
پی نوشت:
[1] . توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، انتشارات سمت، چاپ ششم، 83، ص141.
[2] . آیه/30.
[3] . سبحانی، جعفر، راه خدا شناسی و شناخت صفات او، انتشارات مکتب اسلام، چ اول، 1375، ص376.
[4] . زیبائی نژاد، محمد رضا، تاریخ و کلام مسیحیت، ناشر معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی، چ دوم، 76، ص142.
[5] . قاموس کتاب مقدس، ص344، به نقل از راه خدا شناسی، ص382.
منبع: سایت اندیشه قم

 مى توان اختلافات عمده ى میان این دو فرقه را به شرح ذیل بر شمرد:
1. «روح القدس» براى عمل کردن در مؤمنان از «پدر» صادر مى شود. این متن اظهار نامه ى ایمان است که مورد توافق کلیساى شرق و غرب بوده است; اما کاتولیک ها روح القدس را صادر از «پدر و پسر» مى دانند و معتقدند براى صدور روح القدس خداى پدر و عیساى پسر با هم عمل مى کنند.[1]
2. ارتدکس ها برخلاف کاتولیک ها به «عصمت پاپ» و مقامات کلیسایى اعتقاد ندارند، بلکه معتقدند «کلیساى جامع» یعنى مجموعه ى مؤمنان مسیحى، جامعه اى مصون از خطاست. البته مصونیت جامعه ى کلیسایى را کاتولیک ها هم به رسمیت مى شناسند، اما معتقدند که این عصمت از طریق «معصومیت پاپ» اعمال مى شود.[2]
3. در کلیساى شرق، روحانیانى که مقامى کم تر از اسقف دارند، مجاز به ازدواج هستند، ولى در کلیساى غرب کشیشان و روحانیون از میان افراد مجرّد انتخاب مى شوند و مجاز به ازدواج نیستند.
هم چنین کشیشان در غرب باید صورت خود را بتراشند اما در شرق باید ریش نگاه دارند.[3]
4. کلیساى کاتولیک براى مسئله ى «عصمت مریم» و «بکارت مریم تا پایان عمر» اهمیت ویژه اى قایل اند، در حالى که ارتدکس ها چنین اعتقادى ندارند.[4]
کلیساى غرب حضرت مریم(علیها السلام) را هم چون حضرت عیسى(علیه السلام)، مبرا از گناه اولیه مى دانند، در حالى که ارتدکس ها آن را ویژگى منحصر به حضرت عیسى(علیه السلام) مى دانند.[5]
5. منابع و مآخذ اصول اعتقادى ارتدکس، کتاب و سنت است، در حالى که اصول عقاید کاتولیک، تعالیم رسمى کلیسا را نیز شامل مى شود.
سنت عبارت است از مجموع شعارها و اصول عقایدى که از حواریون به دست آمده و آنها نیز آن را به طور شفاهى از خدا یا روح القدس دریافت کرده اند. و منظور از تعالیم کلیسا، مصوّبات کلیسا و اعتقادنامه ها و شوراها و اظهارات پاپ در مسند و مقام پاپى خود است.[6]
6. در هیچ کلیسایى عقیده به مؤثر بودن «رستاخیز حضرت عیسى» در امر «نجات» به اندازه ى کلیساى ارتدکس نیست.[7]
در عوض کلیساى ارتدکس هیچ گونه تعلیمات تفصیلى درباره ى «فیض خدا» ندارد و لذا متکلمان مسیحى شرق تا حدى به «پلاجیانیسم» متمایل شده اند و اراده ى انسان را هم، علاوه بر فیض خداوند، در نجات، سهیم مى دانند.[8]
7. «عشاى ربانى» مهم ترین عبادت در مذهب ارتدکس به شمار مى آید و این مسئله ى به ظاهر جزئى باعث جنجال آفرینى بسیارى شده است. در بخش شرقى براى برگزارى آیین عشاى ربانى از نان «ورآمده» و در بخش غربى از نان «ورنیامده و فطیر» استفاده مى کردند. در سال 1054 م، «میکائیل سرو لاریوس»، کلیساى غرب را به دلیل استفاده از نان فطیر در مراسم عشاى ربانى محکوم کرد. متقابلاً هیئت رومى اعلامیه اى مبنى بر تکفیر وى و پیروانش بر مذبح عالى کلیساى جامع (سنت سونى) نصب کرد. در عوض میکائیل سرولاریوس که نمى خواست عقب مانده باشد، مجمعى ترتیب داد و پاپ روم و پیروانش را لعنت و تکفیر کرد. از آن تاریخ به بعد کلیساى کاتولیک رومى و کلیساى ارتدکس یونانى هر یک جداگانه راه خود را رفتند. این تکفیر متقابل در دسامبر 1965 م به فرمان پاپ پل ششم و پاتریارک آتناگوراس ملغى شد.[9]
علاوه بر این ها اختلافات دیگرى هم در عقاید، مراسم، اعیاد و آداب و رسوم بین کلیساى شرق و غرب دیده مى شود.[10]

------------------------
پی‌نوشت‌ها:
[1]. توماس میشل، کلام مسیحى، ص 106; و آرل کرنز، سرگذشت مسیحیت در طول تاریخ، ص 168.
[2]. جهان مسیحیت، ص 35.
[3]. سرگذشت مسیحیت در طول تاریخ، ص 168.
[4]. جهان مسیحیت، ص 34.
[5]. همان، ص 63; تونى لین، تاریخ تفکر مسیحى، ص 476.
[6]. ر.ک: جهان مسیحیت، ص 57 ـ 59; و مسیحیت شناسى مقایسه اى، ص 246 ـ 247.
[7]. ر.ک: جهان مسیحیت، ص 34.
[8]. همان.
[9]. آرل کرنز، سرگذشت مسیحیت در طول تاریخ، ص 168; و محمد رضا زیبایى نژاد، مسیحیت شناسى مقایسه اى، ص 248 ـ 249.
[10]. ر.ک: رابرت ویر، جهان مذهبى، ج 2، ص 759; و جان الدر، تاریخ اصلاحات کلیسا، ص 36.

منبع: فصلنامه هفت آسمان شماره